Grijsgedraaid #18
De mussen vallen nog steeds van het dak (al zag ik net een halve merel liggen) en de webgemeente zit massaal op het feestboek. Met andere woorden, ik schrijf dit voor die 3 lezers die ik nog over heb. Dus een goede kans om te bekennen dat ik ooit wel van de hipperdiehop was. Waarschijnlijk aangewakkerd door MTV -toen werd je nog gebrainwashed met muziek tegenwoordig met plastisch chirurgische ingrepen-, al was Yo! MTV Raps wel een reden om het mini teeveetje meteen uit te zetten. Anyway, erg hardcore was ik dus niet met mijn De La Soul kreten op etuis en tassen en van die heuse mega oorbellen. Maar op een of andere manier vond ik
Black Reign van Queen Latifah cool (tagde U dat ook?), waarschijnlijk ook omdat het een stoere vrouw was en niet een strippend niemandalletje in een video. "U.N.I.T.Y." was het eerste nummer dat ik daarvan hoorde, maar het album bleef vooral hangen omdat de dood van haar broer en het opgroeien in de hood zo terug kwam op het hele album. Als ik het album nu terug hoor is het er geen die ik een paar keer achter elkaar draai maar toen wel. Eén keer per jaar komt
Black Reign zeker nog uit het cd-hoesje.
"Black Hand Side", "U.N.I.T.Y." en dit "
Just Another Day" waren favorieten, maar de teksten van de hele plaat gaan ergens over.