Onvrijwillige stilte

Mijn excuses, de komende tijd verwijs ik U graag door naar de loglinks hiernaast voor uw broodnodige muziekzaken enzoverder ...
Buiten schijnt er ook nog een hele wereld te zijn is mij verteld.

Het hondje van Hombre Lobo

Het is een beetje twijfelachtig met die muziek van Marc Everett. Soms kan het me bekoren, soms helemaal niet. Maar de nieuwe single (al weet ik niet of het hier ook al de single wordt) is wel van het hele schone maar trieste soort. Check de single/clip van Eels: That Look You Gave That Guy. En let ook vooral op het hondje Bobby Jr. en de achtergrond, je ontdekt iedere keer iets nieuws.

Festivalitis Magnus

Handig ook om daar over te beginnen op het moment dat je snotterend het leven ondergaat. Techneutisch gaat het ook allemaal niet zo fantastisch.
Maar twee festivals die de moeite toch wel waard zijn om te vermelden op dit blog, ze bestaan allebei nog niet zo heel lang en timmeren hard aan de weg (plus die toevallige gemeenschappelijke factor dit jaar Magnus, heeft er misschien ook wel wat mee van doen).
Genk On Stage, het gratuite festival met dit jaar dus Magnus, Room Eleven (gaat dat duet eigenlijk nog door?), Gorki, Daan, Venus in Flames, Kid Creole & The Coconuts (woohey), Hannelore Bedert, A Brand, Mon-O-Phone, Stijn, Sioen (en nog meer Gents talent) en Claw Boys Claw. En Les Ardentes, op de grens van Herstal en Luik met zeer fijne line-up: o.a. Mogwai, Emily Loizeau, Metronomy, Alice Russell, Gossip, We Have Band, Peaches, Mylo, Erol Alkan, Magnus, Stuck In The Sound, The Hickey Underworld, Ozark Henry en Supergrass (die volgens mij niet veel festivals doen dit jaar).

Postcards From Les Nuits Botanique: Nuit Rock

Ivm met technische problemen ietwat later.
Het was dus letterlijk ook echt via de AB, want heb zoiets alle gangen en zalen gezien van de Ancienne. Daarna naar Les Nuits, waar ik bij een eerder kort bezoek ooit bijna een vijver/plantenbak induikelde. Deze keer was ik er dus voor de muziek en en passant ben ik ook erg onder de indruk van het hele gebouw.
Les Nuits 2009 dus.
Gezien:
Baddies: recht toe rechtaan punkrock en fijn.
Art Brut: vrouwelijke bezoekers waren erg in de minderheid in de Orangerie, optreden en rondhobbelende Eddie Argos oke maar na 4 nummers had ik het concept wel door.
Austin Lace: ook maar een paar nummers gezien, maar zeker de moeite waard niet alleen door de Motherman als mascotte (t schijnt dat hij erg naar sigaretten meurde of dat erbij hoorde geen idee). De gesmaakte cover van Hot Chip's Over and Over gemist.
Das Pop: was benieuwd, veel een klein beetje tegen tov concerten uit hun begindagen. Bent kreeg de massa toch wel goed mee en It Was A Very Good Year van Sinatra ging erin als koek. Nieuwe nummers die ik een beetje herkende (heb het niet over Underground en Fool For Love), weet het niet zo. Maar ja of dat album nog gaat uitkomen, we wachten het rustig af.

Waarvoor ik in eerste instantie naar Les Nuits ging was Metric. Ik had ze namelijk graag gezien over een week in Londen net zoals ik graag weer naar Stag and Dagger was gegaan, maar helaas het zit er dit jaar niet in. En dus kwam ik uit in BXL. Ik was al onder de indruk van het nieuwe album Fantasies, maar live is de energie niet te beschrijven. De award voor heetste patat van 2009 (tot nu toe) gaat alvast naar Jimmy Shaw al zullen de mannen het daar niet mee eens zijn want Madame Haines deed het erg goed bij de heren had ik zo het idee ;) Dat blijkt ook uit het feit dat ik geeneen foto van Shaw kan vinden van het optreden. Maar van mij mag hij wel iedere avond een solo spelen. Overigens schijnt de geluidsmix niet je dat geweest te zijn, maar ik stond waarschijnlijk te dicht bij een box en was op dat moment al doof, want ik heb er niets van gemerkt.
Niet gezien: Phantom Band (schijnt oke te zijn geweest), Dear Reader en Brakes (helaas).
Het liefst had ik deze hele week daar gekampeerd in het park want Battant, Laura Marling, Metronomy, Wild Beasts, Thecocknbullkid en Bat For Lashes (Orangerie is inmiddels ook uitverkocht) wil ik ook wel graag zien, maar ja ...
Metric - Gimme Sympathy

Via de AB naar les Nuits

Morgen dit dus.

Justice4All

Ben niet zo van de school of Justice (op het artwork na dan), des te meer van het oudere werk van Lenny (komt nog wel voorbij in grijsgedraaid), dus een remix is heiligschennis zou je denken.
Niet dus, zojuist gehoord en wordt er blij van. De remix van Justice (gaarne op zijn Frans uitspreken) van Let Love Rule ici. In het kader van de re-release (ze vliegen je wel om de oren die heruitgaves) en het 20 jarige bestaan van Let Love Rule. Neerhalen van de remix zou moeten kunnen via de site van Lenny Kravitz.

Omdat het een fijn plaatje is

en ik het deze week tegen kwam en het met die plotselinge herfst ook wel past ofzo, de BRMC met Spread Your Love:

Muziek op Het Gesprek

Belofte maakt schuld enzoverder. Er waren ooit eens programmamakers die bedacht hadden dat ze (vooral) mannen op ene zender zouden stallen die daar hun mening mochten spuien, liefst in zo langdradige programma's mogelijk, discussiërend op de vierkante meter. Ziedaar de geboorte van Het Gesprek. Mijn kop of thee was het niet want die discussies zijn misschien interessant in het café of thuis onder vrienden/familie maar om naar oeverloos geneuzel(lees:geanalyseer) zitten te turen op de kijkdoos, eh hoeft niet zo van mij. Ineens waren daar ook de vrouwen bij die hetzelfde nog eens dunnetjes over deden en alsof dat nog niet genoeg was ging alles in de herhaal modus na een tijdje.
Verspilling van een kanaal was mijn persoonlijke gedachte dan ook ...
Totdat ze schijnbaar iets hebben veranderd en nu bijvoorbeeld een zaterdagavond hebben die een alternatief biedt voor De Leeuw/talentenjachten. Vooral de 2 Meter Sessies (uit het archief) zijn erg leuk om te kijken, de al op twee andere zenders uitgezonden souldocumentaire en Wintertijd kunnen er ook mee door (al vond ik Wintertijd vroeger interessanter). Zelfs door de week wil ik nog wel eens blijven hangen bij de zender.
Maw conclusie nu is dat het misschien toch wel de moeite is.
Via deze link kun je de 2 Meter Sessies terugzien mocht je over de grens wonen en geïnteresseerd zijn.

Travelling The Face Of The Globe

Oi Va Voi met een shredder clip: