Bospop in Vogelvlucht

10u. Nathan, de manager van INXS belt (hij klinkt alsof hij zojuist hardhandig uit bed getrapt is), afgesproken dat het interview om 20u. plaatsvind.
12u. Eindelijk op weg naar Bospop
12.30u. Langs oude huis gereden, waar ik van 4e tot 12de jaar woonde.
13.30u. We zijn er, helaas klinken juist de laatste klanken van Ilse de Lange.
14u. Rondgelopen op terrein en Spanner gekeken (helaas had ik de digitale camera nog niet onder de knie); al veel bezopen 30-ers in het gras, kom tot ontdekking dat mannen shallow zijn, want cleavage werkt.
14.15u. Neergeploft in gasten/pers/artiesten gedeelte. Pascalle vraagt of dat iemand is die bekend is, ik denk dat ze het over de tv ploeg heeft en zie Ilse de Lange over het hoofd (wat is ze klein); ondertussen speelt 16 Down.
16.45u. Blof begint, wij staan aan de verkeerde perskant, maar security laat ons door; 4/5 nummers gaat het goed en dan gaat er iets mis (heb het niet gezien) en hinkelt Paskal Jacobsen "auw, auw, auw" roepend naar de zijkant van het podium, 1 van de bandleden zegt dat Paskal iets aan zijn voet heeft en het optreden verder niet doorgaat; uiteindelijk komen ze nog terug voor 1 nummer met Paskal zittend op een kruk voordat hij wordt afgevoerd naar het ziekenhuis en het publiek vindt dat hij best op een kruk het optreden had kunnen afmaken; publiek geinterviewd voor de radio.
17.45u. Kom tot ontdekking dat het belgisch donker bier Piedboeuf, lekkerder is dan de nederlandse variant; zwangere Anouk gespot die gewillig handtekeningen uitdeelt aan kinderen; Paskal komt terug uit ziekenhuis en heeft enkelbanden gescheurd en moet 2 weken rust houden.
18.30u. Optreden Anouk begint; ik lig in kattenzwijm voor de gitarist; ze is erg op dreef, zingt super en lachte en praat met het publiek (zou het echt door het moeder zijn komen?) en gaat uit haar dak (die baby heeft al flinke lichaamsbeweging);
Conclusie: superoptreden van de koelste rockmamma van Nederland
19.45u. Kom tot ontdekking dat iemand mij 4x gebeld heeft, waarschijnlijk de manager van INXS; loop naar backstage gedeelte en zie schattige jongen driftig bellen; tegen Pascalle zeg ik dat dat misschien wel de manager is en hou mijn telefoon in de gaten; en ja hoor, heb hem aan de lijn terwijl hij 5 meter bij me vandaan staat en begin te zwaaien; de jongen weet niet wat em overkomt en denkt waarschijnlijk dat tie met een gek te maken heeft. Uiteindelijk heeft hij het door en spreken we af waar het interview gehouden word en dat Kirk Pengilly de vragen zal beantwoorden.
19.55 Heb de zenuwen, want het is niet zomaar een bandje en ik was in de puberteit erg fan van ze.
20u. Kirk arriveert en nadat we het nog kort over de moderne opnametechnieken hebben begint het interview met een relaxte gitarist/saxofonist van INXS; in het interview gaat het o.a. over Nederland, de naam INXS, de bekendheid over de hele wereld, wereldvrede, de dood van Michael Hutchence en INXS daarna, Terence Trent d'Arby en Jon Stevens, het nieuwe album, William Orbit en de 2e jeugd van INXS; ondertussen proberen echte groepies de aandacht te trekken van Kirk;
Samengevat: het is een leuk interview geworden en Kirk is de alleraardigste persoon die ik ooit hebt geinterviewd van alle bands/politici en ander volk; na het interview nog even met Nathan over zijn bling, bling gekletst ;) die jongen heeft recht op de titel Nathan's chaos. Helaas heb ik een aantal vragen door tijdsgebrek niet kunnen stellen :(
20.45u. De zenuwen zijn weg, het interview gelukt en het alcoholpercentage precies goed dus ik ga helemaal los bij het concert; en wat een set was het, ze begonnen met een remix van Michael Hutchence, de bandleden kwamen een voor een op en Jon Stevens was bijna de personificatie van Michael, nieuwe nummer "I Give Up" klonk inderdaad wat funkier dan het oude materiaal en heeft zeker hitpotentie;
Samengevat: MEGA strakke band, Stevens praatte beter nederlands dan Maxima en was een waardig opvolger van Michael Hutchence.
22.15u. In het backstage gedeelte blijven de bandleden gewillig handtekeningen uitdelen en op de foto gezet worden; chaoot Nathan probeert de band tevergeefs mee te krijgen; ondertussen spot ik Jim Kerr 20 meter verderop die daar rustig staat te praten en niet lastig wordt gevallen.
23.45u. Optreden Simple Minds begint en na 5 nummers verlaat ik moe maar voldaan Bospop 2003 met een origineel Ed's t shirt. Jammergenoeg Vega 4 en HIM gemist.

Foto's volgen nog !!

Alvast de foto's van de site, klik hier en hier