De Judas

Verraden word ik niet door ‘Forth’ en ‘Judas’ hoewel het ene mij meer bekoord dan het andere. Deze albums kwamen beiden vorige maand uit maar een aantal luisterbeurten had ik wel nodig om er een ‘oordeel’ over te vellen. De ene heeft een nieuwe single uit met Judas, de andere een album.

The door is open and I am reaching maar bereiken doet The Verve mij niet geheel met dit album. Het begint hoopvol met Sit and Wonder en het majestueuze van de übersingle Love is Noise is inmiddels al bekend. Ook Rather Be geeft iets prijs van het kundige songwriterschap van Richard Ashcroft.
Maar Judas (de nieuwe single) gaat volledig aan me voorbij, daarna is het alsof je verdoofd word met Numbness met een kleine opleving bij I See Houses (wat wel erg lijkt op vroegere nummers). Het laatste ontwaken gebeurt uiteindelijk voor Valium Skies en de afsluiter Appalachian Springs.

Waarmee ik overstap naar dat andere album ‘Judas’ van A Brand uit Antwerpen. Een band die al jaren niet gelabeld wil worden en inmiddels aan hun derde album toe is. De krachtige single Time is in België al redelijk bekend en het zal niet lang duren voor Nederland ook overstag gaat. Drop the Messiah met zijn elektrofeel en zinnen als he won’t take us higher, it’s about time to speak out for yourself en the truth remains removed spreken tot de verbeelding. The Bubbles (de vergelijking met New Order ontgaat me volledig) en Mad Love Sweet Love (gezongen door een straatmuzikant die normaal te bewonderen is op de Meir in Antwerpen) zijn de mindere songs op dit album. Op Can’t Help komt de ouderwetse wall of sound van A Brand tevoorschijn. Where’s your heart is één van de rustpunten op de plaat met die benodigde 60s sound die heerst op dit moment waarna het weer volledig los gaat met het sexy Love You Better. Het volgende nummer Judas smaakt beter dan die van The Verve, alhoewel het refrein tekstueel niet helemaal het hoogtepunt is (maar dat hoeft ook niet). Na een paar luisterbeurten kun je Resolver al fluitend mee beëindigen. Wat overigens ook geld voor het catchy Paper Cover Rock en Lesser God. De afsluiter Name Up in Lights zou over de oude gitarist van de band gaan.
Een zeer aangename pop/rockplaat die je opzet als je aan de thuisdisco gaat, maar ook qua teksten blijft staan als een huis. Conclusie: go forth A Brand.

Luister hier:
The Verve
A Brand