Grijsgedraaid #14

Vanonder de mottenballen vandaag, het wordt wel weer eens tijd voor een Grijsgedraaid. Zelfs een letterlijk en figuurlijk grijs en mottenballen alert heute. We spreken 1977, en ikke was nog een mormel wiens eerste woorden waren: 'is dat'(betekenende met een handgebaar erbij: geef me dat). Overigens hoop ik wel dat mn eerste woorden iets eerder als in 1977 waren want volgens mij is twee jaar wel redelijk laat met beginnen te spreken ;)).
Anyway, het fenomeen Sex Pistols ging me toen voorbij vermoed ik (een jaar later Blondie daarentegen). Alhoewel dat zeg (lees: schrijf) ik nu wel, de plaat was in huis dus misschien heb ik ze toen wel gehoord.
Nou ja ontdekken deed ik Never Mind The Bollocks ... (want daar gaat het hier over) een jaar of 13 later ... in de platenkast snuffelend samen met mijn oudste broertje. Een half jaartje waren we beiden besotted van de plaat en stond die vaak op op de heilige platenspeler van mijn vader (stiekem want dure naald, tieners U kent het verhaal vast wel). Daarna was het weer klaar en tot op de dag van vandaag heb ik nog steeds de plaat niet op cd aangeschaft.
Voor uw vermaak eens niet "God Save The Queen" of "Anarchy In The UK", maar "No Feelings" live te Dallas, Texas in 1978.